At Biniciliği

Bir gün Nasreddin Hoca herkesin kendi biniciliğini göklere çıkardığı bir toplulukta havaya girip başlamış:

"Filan çiftlikteydim. Kahya bir at getirdi. Huysuz, hırçın, ele avuca sığmaz bir hayvan. 

Köyün babayiğitlerinden biri binmek istedi, yanına yanaştırmadı. Bir başkası üstüne atladı, onu da savurup yere vurdu. Bir başkası geldi, o da binemedi. Baktım ki kimse binemeyecek, ben de o zaman gencim; eteklerimi belime doladım, kollarımı sıvadım, hayvanın yelesinden tutup..."

Tam bu sırada adını andığı çiftliğin kahyası girmiş kapıdan içeri. 

Hoca bir yutkunmuş. 

"Ben de binemedim..." demiş.