Hiç

Bir gün Nasreddin Hoca yolda giderken bir bataklığa düşmüş. 

Oradan geçen bir adam, onu balçığa gömülmüş görünce, "Seni bu bataktan kurtanrsam bana ne verirsin?" diye sormuş.

"Hiç," demiş Hoca. 

Adam hemen işe girişip, onu bataklıktan kurtarmış.

Hoca üstü başı çamur içinde, evine yönelmek üzere doğrulacak olmuş. 

"Nereye?" demiş adam. "Benim hakkımı ver, sonra git." 

"Senin hakkın nedir?" diye sormuş hoca. 

"Hiç dedin ya, onu istiyorum." diye yanıtlamış adam.

"Hiç verilir mi?" demiş hoca. 

"Elbette verilir, hakkımı isterim." diye diretmiş adam.

Hoca çaresiz kalmış: "Peki." demiş. "Benimle eve kadar gel de, vereyim..." 

Birlikte hocanın evine gelmişler. Hoca boş bir çömleği adamın önüne koymuş: 

"Elini sok çömleğe. Avcunu iyice sık. Sonra elini çıkar. Şimdi aç bak bakalım avcunda ne var?" 

Adam avcunu açıp bakmış: "Hiç!" demiş. 

Hoca lafı yapıştırmış: "İşte hakkını aldın, var git artık."