Eşek ile Yolculuk

Bir gün Nasreddin Hoca oğluyla birlikte yakınlardaki bir köye gidecekmiş. Oğlunu eşeğe bindirmiş, kendi yaya yürümeye başlamış. 

Yanlarından geçen birileri hocayı yaya, oğlunu eşeğin üstünde görünce fısıldaşmışlar: 

"Hey gidi zamane gençleri! Şuna bak! Kendi eşeğin üstüne kurulmuş, ihtiyar babası yayan yürüruyor!"

Bunu duyan oğlu, "Baba! Ben sana söyledim!" demiş. "Haydi, inatçılık etme, bin şu eşeğe! Senin yüzünden bana söz geliyor."

Hoca eşeğe binmiş, oğlu yürümeye başlamış. Biraz gitmişler, bir tanıdık bu kez Hoca'ya çıkışmış:

"Ayol senin kemiklerin kartlaşmış. Bu taze fidana acıman yok mu?" 

Bunun üzerine Hoca oğlunu da bindirmiş eşeğe. Az sonra, hayvana acıyanlar başlamışlar: 

"Bakın şu herife! Üstelik de kavuklu! Küçücük eşeğe iki kişi binmişler! Utanır insan!" 

Lafı yiyince hoca da, oğlu da eşekten inmişler. Hayvan önde, onlar arkada yürümeye başlamışlar. Karşıdan gelen birkaç kişi gülerek söylenmiş:

"Bu ne kafasızlık! Eşek önde bomboş gidiyor, bunlar yürüyorlar! Dünyada ne şaşkın insanlar var." 

Hoca artık pes etmiş. "Allahım!" demiş, "Herkesi memnun etmenin yolu yok. Bu halkın dilinden kurtulabilen varsa aşkolsun!"