Bir Avuç Arpa

Bir kış Nasreddin Hoca çok fakirleşmiş. "Eşeğin arpa giderini biraz azaltsam olur mu?" diye düşünmeye başlamış. 

Bir süre her zaman verdiği yemden bir avuç daha az vermiş. Bakmış eşekte bir değişiklik yok. 

Bir avuç daha eksiltmiş. Eşek gene o eşek. 

Böyle böyle arpayı yarıya kadar indirmiş. Hayvan biraz durgunlaşmışsa da, başka bir terslik olmamış. 

Bir-iki ay sonra yemi yarıdan da aşağı inince, eşeğin durgunluğu mahzunluğa dönüşmüş. Sürekli yatmak istiyormuş. 

Sonunda arpa bir avuca inmiş.

"Tamam, başardım!" diye sevinen Hoca bir sabah ahıra girmiş ki, eşek sizlere ömür. 

"Tüh!" demiş. "Hayvan tam alışıyordu, ömrü yetmedi..."